Schaamte is een belangrijke emotie in groepsprocessen. Het is een teken dat iets zichtbaar wordt dat kwetsbaar en authentiek is. Hoe manifesteert het zich in groepen? En hoe kun je deze het beste gebruiken voor transformatie?

Het fundament van groepswerk bestaat uit een heel aantal processen, voorwaarden en vaardigheden. Inzicht in de samenhang van deze begrippen geeft de mogelijkheid om transformatie te faciliteren en te verdiepen.

Agressie en assertiviteit spelen een complexe en cruciale rol in groepswerk. Wanneer ze in het onbewuste bewegen kunnen ze transformatie saboteren, wanneer ze in het bewuste gebracht worden kunnen ze transformatie kracht en diepte geven.

Groepen bezitten een enorme transformatieve kracht, die niet alleen de individuele leden maar ook de groep als geheel kan beïnvloeden. Deze kracht ontstaat echter niet vanzelf. Voor een groep om tot echte diepgang en verandering te komen, zijn specifieke voorwaarden en praktische stappen nodig. Dit artikel belicht de essentiële elementen die een transformatieproces binnen een groep ondersteunen.

We worden geboren als authentieke mensen, maar soms raken we die authenticiteit kwijt door de verwachtingen van onze ouders. Om onszelf te beschermen tegen afwijzing, bouwen we een muur van perfectie en controle. We stralen naar buiten toe kracht en onafhankelijkheid uit, terwijl we vanbinnen verlangen naar echte verbinding. Deze beschermingslaag helpt ons overleven, maar staat ook in de weg van diepe, betekenisvolle relaties. Hoe vinden we de balans tussen kracht en kwetsbaarheid, tussen controle en overgave?

Kinderen willen de wereld in. Ze willen grenzen verkennen en daar ontmoeten. Wanneer ouders onbetrouwbaar zijn in het stellen van grenzen of het kind betrekken in een machtspel tussen de ouders dan is de conclusie voor het kind: andere zijn er op uit mij te manipuleren. Vanaf nu vertrouw ik alleen op mezelf.

Als kinderen willen we onszelf uiten. Wanneer onze ouders dit bedreigend vinden dan leren we onszelf inhouden. Alles wat graag naar buiten wil dat wordt binnenin opgesloten. We willen ons uiten en houden onszelf met dezelfde kracht tegen. Dat kun je lang volhouden. Maar wat een verlies voor jezelf en de wereld.

We worden geboren met behoeften. Wanneer die op wat voor manier voor langere tijd niet vervuld worden dan is er de pijn van de leegte. In de bescherming tegen leegte maken we onszelf onafhankelijk. We duwen de menselijke behoeften weg. Maar dat zijn ze natuurlijk niet.

Als je geboren wordt in een gevoel van onveiligheid dan heb je geen andere keus dan deze elders te vinden. Je ontwikkelt jezelf op intuïtief, creatief, mentaal of spiritueel. Je houdt je ver van de onberekenbare wereld, met al die onberekenbare mensen. Wanneer deze afscheiding onacceptabel wordt dan is het waarschijnlijk tijd om de onveiligheid eens nader te bekijken.

We beschermen wat ons dierbaar is. Bescherming houdt het gevaar buiten, en uiteindelijk ook het leven. Hoe kunnen we onze bescherming transformeren naar authenticiteit? Daar gaat dit artikel over.

Ons lichaam draagt herinneringen die verder reiken dan ons bewuste denken kan bevatten. We zetten vast wat we (als kind) niet kunnen verwerken. Dit verdween op den duur naar het onderbewuste en veroorzaakt patronen in het heden.

Lichaamsgerichte therapie zet de wijsheid van het lichaam in. Bewust maken wat zich onbewust in ons beweegt. Door integratie van deze ‘verloren’ stukken krijgen we meer energie en eigenaarschap.

Leestijd: 13 minuten De essentie van een beschermende structuur De manier waarop we onze bescherming tegen pijn opbouwen is als een vingerafdruk van onze vroege